از آنجا که دیابت نوع یک در کودکان و نوجوانان بیشتراست با قرص های خوراکی کنترل نمی شود و نیازمند تزریق انسولین است ، لازم است که از مراحل شروع بیماری نکات مهمی را مدنظر قرار دهیم. این بیماران در صورتی که قند خونشان به خوبی کنترل نشود، پس از حدود سه تا پنج سال از شروع بیماری دچار عوارض کلیوی دیابت می شوند.

البته این عوارض کلیوی در حدود 40 درصد از بیماران دیده می شود. در مرحله اول آنچه برای پیشگیری از عوارض کلیوی و بروز فشار خون باید مورد توجه قرار بگیرد، میزان دفع آلبومین (نوعی پروتئین است که وجودش در ادرار علامت اختلال در کارکرد کلیه هاست) است. این افزایش دفع آلبومین در مراحل اول آن قدر جزیی است که در آزمایش های معمول قابل اندازه گیری نیست و باید حتما درخواست آزمایش دفع آلبومین به مقدار کم یا میکرو آلبومین شود. معمولا در بیماران دیابت نوع یک، فشار خون در سیر بیماری ممکن است شروع شود و اگر ما از همین مرحله دفع آلبومین به مقدار کم متوجه شروع مشکل کلیوی و فشار خون بشویم، درمان را زود آغاز می کنیم و می توانیم از پیشرفت آسیب به کلیه جلوگیری کنیم. اگر این امر مورد غفلت واقع شود و دفع آلبومین زیاد شود، به تدریج طی سال های بعد با کنترل نشدن قند خون، نارسایی کلیوی و مشکلات بعدی آن از راه خواهد رسید. به خاطر داشته باشید در درمان بیماران دیابت نوع یک، هم کنترل دقیق قند خون و هم کنترل دقیق فشار خون بسیار مهم است. لذا معمولا داروهایی تجویز می شود که در این مرحله از افزایش فشار خون پیشگیری نماید. این داروها با مکانیسم خاصی از پیشرفت ضایعات کلیوی پیشگیری می کند. مهم ترین این ترکیبات دارویی کاپتوپریل، انالاپریل و ... هستند. به همین دلیل امکان دارد با اینکه شما افزایش فشار خون ندارید اما پزشکان به این منظور این داروها را برایتان تجویز کند.

منبع: هفته نامه سلامت - ش242